Czy działam na szkodę? Czy z czymś walczę?

Czy prowadzę walkę z urzędem? Walkę o co? Kim jest urząd, kim „władza”? Co to znaczy walczyć? Wiele tych pytań, ale należy na nie udzielić odpowiedzi. Aby dobrze zacząć, należy najpierw odpowiedzieć na pytanie „Kto to władza?”, bo zdecydowana większość mieszkańców naszej gminy uważa, że „władza” w gminie to burmistrz. Nic bardziej mylnego. To MY, obywatele, jesteśmy suwerenami, co oznacza, że w sposób bezpośredni to MY jesteśmy władzą. Przejawem tego jest bezpośredni sposób sprawowania władzy, jakim jest referendum, weto ludowe, konsultacja ludowa, samorząd społeczny, wybory do ciał przedstawicielskich. Wybory, na mocy których osoby wybrane sprawują w naszym imieniu władzę, są pośrednią formą jej sprawowania, gdyż w dalszym ciągu to MY, obywatele, mamy rzeczywistą władzę. Warto o tym pamiętać, szachując stwierdzeniami że „walczę z władzą” Ta tak zwana władza, administracja, instytucje publiczne, pełnia rolę służebne wobec nas obywateli. Ci, którzy w naszym imieniu, z mandatu jaki im daliśmy, sprawują swoje urzędy, powinni działać w sposób zgodny z prawem, profesjonalny, nowoczesny i skuteczny. Działania Burmistrza, Raday, cała administracja powinna być jawna, przejrzysta i etyczna. Nie inaczej powinno być na „najniższym stopniu”, choć to, co wszyscy uznają za NAJNIŻSZY stopień, czyli zebranie mieszkańców, sołeckie, czy miasta, jest w rzeczywistości NAJWYŻSZĄ władzą w gminie. Niestety, o tym się nie mówi, nie przywiązuje się wagi do jakości tych zebrań, a to tu powinny zostać przedstawione w szczegółach zamierzenia, plany przedsięwzięć jakie będą realizowane. To my, obywatele decydujemy o tym, co realizujemy, jakie mamy potrzeby, to my stawiamy zadania do realizacji a tzw. władza w naszym imieniu winna je realizować. To na takich gremialnych posiedzeniach powinny zapadać decyzje, to tu powinna toczyć się debata, to tu powinny być podejmowane uchwały na mocy których to my, obywatele bezpośrednio sprawujemy władzę. Inną sprawą jest to, jak jesteśmy przygotowani do tego sprawowania władzy, a raczej jak jesteśmy przez tych naszych wybranych przedstawicieli uświadamiani, jak z tych praw korzystać. Czy zatem upubliczniając tematy podejmowane na zebraniach mieszkańców, radzie miejskiej, działam ze szkodą dla mieszkańców? Czy pokazując to, jak realizowana jest wola obywateli, jak realizowana jest ta służebność urzędnika, urzędu wobec obywatela działam ze szkodą dla mieszkańców? Czy dążąc do wynikającej z konstytucji zasady jawności życia publicznego działam ze szkodą? Czy działanie w ramach prawa dostępu do informacji publicznej i pytanie o sprawy dotyczące gospodarowania mieniem publicznym to walka z urzędem, to działanie przeciw mieszkańcom, czy można nazwać walką egzekwowanie czegoś, co się należy każdemu obywatelowi? W wyborach niejako wynajęliśmy ludzi i im płacimy za wykonywaną robotę. Jak to wygląda w praktyce? P. Burmistrz wychodzi z zebrania, bo musi ugotować obiad dla gości. Nasz urząd wykorzystuje co do minuty terminy, jakie wynikają z ustaw. Ciężko uzyskać jakiekolwiek informacje, które są potrzebne do finalizowania rozpoczętych spraw. To jedno, a drogie to, że nie wszytko zaraz musi kończyć się w prokuraturze i sądzie. To ostateczność, o wielu sprawach może rozstrzygać np. Komisja Rewizyjna która jest organem kontrolnym dla urzędu. To  że ktoś patrzy, że się interesuje jak za zamkniętymi drzwiami urzędu toczy się to urzędowanie, jakimi sprawami urząd się dzieli na swej stronie a o jakich woli milczeć jest właśnie potrzebne . Dziś mamy środki by te jawność wcielać w życie, co staramy się czynić, towarzyszą temu jednak glosy sprzeciwu. Czyje to glosy? Trudno określić czy to sprzeciw mieszkańców, czy może wyreżyserowana gra tych którym patrzy się na ręce, macająca na celu ograniczenie tej jawności. Jakość zebrań, pod względem organizacyjno-prawnym jest na strasznie słabym poziomie, a  organizatorzy i uczestniczący w tych zebraniach urzędnicy, czując się „władzą” działają niezgodnie z prawem. Łamanie prawa, nadużywanie jego zapisów w celu ograniczenia jawności własnych działań, ale nade wszystko brak reakcji na fatalną jakość podejmowania a w konsekwencji podejmowanych uchwał jest rażąca, a uchwały zebrania łatwe do uznania za podjęte z naruszeniem procedur a od tego już tylko krok do uznania ich za nieważne . Niestety mamy z tym  do czynienia również na sesjach Rady Miejskiej, gdzie nad procedurami, zgodnością z prawem, podejmowanych uchwał czuwać powinien radca prawny. To jak czuwa, możemy sami zaobserwować, i  wraz z radnymi zastanowić się czy możemy mieć zaufanie do zajmowanego przez niego stanowiska które jest  podstawą do podejmowanych uchwał?  Cdn.