Obiecać jest łatwo

Wzorując się na podejściu i wrażliwości Krzyśka Grocha do spraw gminnych, przedstawiam Państwu efekt działalności naszych włodarzy w aspekcie drogownictwa. Nie będę szukał daleko, bo sprawa dotyczy tym razem mnie osobiście. Ale są przecież inne rodziny i ich kłopoty, o których gmina, zdaje się, zapomina.

Mam żal i chyba uzasadnione pretensje do włodarzy: Bernarda Karasiewicza oraz Teresy Połoska, którzy obiecywali zrobić/udrożnić połączenie przysiółków Bukowina – Wisze (ul. Pszenna). Tym samym posesja mojej rodziny miałaby dojazd do domu. Akurat tak się złożyło (było to do przewidzenia i włodarze od tego są, by przewidywać takie rzeczy), że zdarzyła się choroba wujka, zdarzył się wypadek mamy. Karetki ubłocone, problem z dojechaniem, problem z zakupami. Przedstawię tylko 2 fotografie. Nie oczekuję współczucia. Poradzimy sobie.

Ja wiem (a może się mylę i chciałbym się mylić), że tą publikacją przez chwilę zainteresuje się spora ilość osób i wiem też, że po jakimś czasie się o tym zapomni i potraktuje słabszych jako słabszych. Ale to, co nas spotkało, może spotkać każdego, a jeśli spotka to kogoś, do kogo brak dojazdu, to problem jest nie mały. U nas ponad 300 m. nieprzejezdne samochodem, gdy mokro i zima.

Fotografie robione nie z myślą o blogu i publikacji, tylko tak dla siebie. Jednak przyszła myśl, by opisać temat. Proszę nadsyłać do publikacji podobne tematy. Wiemy wszyscy, że takowych jest jeszcze sporo. az

Zakupy i po szpitalu.                                                                                                                          fot. az