To i Owo

Panie Adamie, na jakiej podstawie twierdzi Pan, że nielegalne jest wyrażanie przez obywateli niezadowolenia z powodu zmian (w tym konkretnym przypadku pośrednio), jakie wprowadza ustawodawca? Ta konkretna sytuacja jest przejawem nadużycia władzy poprzez wykorzystanie wprowadzonych w sposób budzący wątpliwości o zgodność z konstytucją ograniczeń do podjęcia działań w kontrowersyjnej i rodzącej obawy o protesty obywateli sprawie. Trudno wyobrazić sobie, że rządzący i kontrolowany przez nich TK nie zdawali sobie sprawy, że wydanie przez TK wyroku w tej sprawie wywoła protesty i nie zrobili tego po to, by inną ustawą zakazującą zgromadzeń ograniczyć ich skalę. Pierwszy wniosek w sprawie zbadania zgodności z konstytucją ustawy antyaborcyjnej został złożony przez posłów PiS jeszcze w październiku 2017 r. ale wówczas ze względu na fakt, że nie udało się go rozpatrzyć przed upływem końca kadencji, której posłowie go złożyli, z mocy prawa stał się bezprzedmiotowy. Kolejny wniosek w tej sprawie został złożony 19 listopada 2019 r. i, mimo że wcześniej wielokrotnie przekładano, ogłoszenie wyroku w tej sprawie zdecydowano się na to dopiero po tym, jak sejm podjął uchwałę o ograniczeniu publicznych zgromadzeń. Z Pańskich wypowiedzi wynika, że uważa Pan, że tylko poprzez wybory przy urnie wyborczej możemy realizować prawa obywatelskie, i że uchwałą sejmu można to wynikające z ustawy zasadniczej prawo ograniczyć. Sama konstytucja przewiduje taką możliwość w ściśle określonych przypadkach tylko poprzez wprowadzenie w życie któregoś ze stanów „wyjątkowych”. To jednak nie miało miejsca, a mimo to parlamentarzyści zdecydowali się na podjęcie niebudzącej żadnych wątpliwości co do niezgodności z konstytucją przyjętych przepisów i z premedytacją postanowili wykorzystać zasadę domniemania konstytucyjności. Tu rodzi się pytanie, czy wobec tak jednoznacznej i niewymagającej oceny sadu konstytucyjnego niezgodności z konstytucją ograniczenia wolności obywatelskich, obywatele powinni się tym ograniczeniom podporządkować? Czy gdyby w drodze tak samo podjętej uchwały ograniczono sprawowanie kultu religijnego, a niezgadzające się z tym społeczeństwo ludzi wierzących wzywane przez hierarchów kościoła wyszłoby w protestach na ulice, nazwałby to Pan „zbiegowiskiem”? Mieliśmy do czynienia z perfidną próbą ograniczania prawa do wyrażania obywatelskiego niezadowolenia, bo tak jak w Ryglicach nikt nie dawał radnym i burmistrzowi mandatu do ponownego przekształcania szkół, tak i nikt nie dawał rządzącym prawa do wykorzystania sytuacji pandemii do tego, by poprzez mającą chronić zdrowie i życie Polaków ustawę ograniczyć protesty w sprawie budzącej od lat jasne do przewidzenia reakcje obywateli. Czy mając, świadomość, że ogłoszenie tego wyroku w tym momencie spowoduje protesty i narazi na utratę zdrowia i życia potencjalnie znacznie większą liczbę obywateli niż wskutek aborcji to nie zaprzeczenie troski o zdrowie obywateli?