Prawo dostępu do informacji publicznej wynika wprost z przepisu art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. Przepis art. 61 Konstytucji stanowi podstawę dostępu do informacji publicznej. Dwa pierwsze ustępy tego przepisu określają wprost do jakich informacji mamy dostęp i jak realizowane jest prawo do informacji.
KONSTYTUCJA
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 2 kwietnia 1997 r.
Rozdział II
WOLNOŚCI, PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁOWIEKA I OBYWATELA
Art. 61.
1. Obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz
osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności
organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek
organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem
komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa.
2. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia
kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością
rejestracji dźwięku lub obrazu.
3. Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na
określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz
ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa.
4. Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy, a w odniesieniu do
Sejmu i Senatu ich regulaminy.
Rozdział I
RZECZPOSPOLITA
Art. 8.
1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.
Najnowsze komentarze